Γράμμα στον Bill

Αγαπημένε Άγιε Βασίλη,
Επιτέλους πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και έτσι αποφάσισα να σου γράψω για να ζητήσω τα δωράκια μου!
Ναι ναι, καλά διάβασες ! ΔΩΡΑΚΙΑ. Τόσα χρόνια δεν σου έχω ζητήσει τίποτα και τώρα θα τα ζητήσω μαζεμένα. Μην ανησυχείς όμως, δε θα ζητήσω κάτι υπερβολικό. θέλω απλά, καθημερινά πράγματα, παιχνιδάκια για σένα.

Θέλω να αφαιρέσεις όλες τις θερμίδες από τη σοκολάτα.( και να τις προσθέσεις στις μπάμιες )
Η δουλειά μου να μεταφερθεί στα 10 λεπτά από το σπίτι μου με ταυτόχρονη διπλασιασμό του μισθού.
Οι διακοπές των Χριστουγέννων να κρατάνε 1 μήνα( και μετά τον μήνα να αρχίζουν οι διακόπες του Πάσχα...)
Να γεμίσεις την Angelina Jolie με σπυριά γεμάτα πύον ( μέρες αγάπης γαρ..)
Να αφήσει ο Jonny Depp αυτή την τσούλα που τον έχει "τυλίξει" και να με θέλει σαν κολασμένος…αλλά εγώ να κάνω τη δύσκολη γιατί θα έχω σχέση με τον Gerald Butler και δε θα ξέρω πως να τον «στείλω»..
Θέλω να απαγορευτούν οι διαφημίσεις του Jumbo στο ραδιόφωνο.
Να απαγορευτεί η φάτσα του Αυτιά στην τηλεόραση.
Να ντύσεις τις Απόκριες τον Ψωμιάδη Gummy Bear.
Να βραβευθεί η Άντζελα Δημητρίου με νόμπελ λογοτεχνίας.
Να απαγάγουν εξωγήινοι τον Λιακόπουλο ( Liakopoulos call home..…)
Θέλω να κάνεις τον Άδωνη Γεωργιάδη Αλβανό υπήκοο( χωρίς άδεια παραμονής).

Άντε, ας σταματήσω εδώ γιατί είμαι φύσει εγκρατής. Τώρα, πως θα με βρεις! Αν έρθεις από Τέμπη θα δυσκολευτείς, έχει κλείσει ο δρόμος. Καλύτερα πάρε να GPS για να με βρεις εύκολα.( και φέρε ένα και σε μένα που ξέχασα να το ζητήσω!). Αν δυσκολευτείς στο παρκάρισμα, διπλοπάρκαρε με αλάρμ και κόρναρε να κατέβω να τα πάρω…
Xoxoxo!

Remember, remember the 6th of December.

Επειδή "η ομορφιά είναι στους δρόμους",
μερικά από τα συνθήματα που ακούσαμε, διαβάσαμε και φωνάξαμε εκείνες τις μέρες ...

Συνθήματα μαθητών-διαδηλωτών:
*Η δημοκρατία σας βρωμάει δακρυγόνο
*Στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες
*Το όπλο του μπάτσου είναι μαγικό, ρίχνει στον αέρα και βρίσκει στο ψαχνό
*Εμείς θα πούμε την τελευταία λέξη, αυτή η νύχτα είναι του Αλέξη
*Με σφαίρες και βία δεν γίνεται παιδεία
*Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι
*Μπάτσοι, γουρούνια, δενδροκόμοι (όταν τα ΜΑΤ φύλαγαν το Χριστουγεννιάτικο δένδρο στο Σύνταγμα).
*Φοράτε μπλε στολές και άσπρα καπελάκια, εσείς δεν είστε μπάτσοι, είστε τα στρουμφάκια
*Τα υπουργεία λένε τους μαθητές αλήτες, αλήτες είναι τα ΜΑΤ κι οι ασφαλίτες
*Κάθε μια ώρα θα κάνουμε πορεία, οι μπάτσοι θα πεθάνουνε απ' την ορθοστασία

Αλλα συνθήματα:
*Ο καναπές σου, η συμμετοχή σου
*Θα κάνουμε πορεία ως τη Δευτέρα Παρουσία, δεν θα μείνει τράπεζα ούτε για ληστεία...
*Πορεία θα κάνουμε μέχρι τη Λαμία, σιγά μην πληρωθείτε για την υπερωρία
*Οταν οι μπάτσοι σκοτώσουν τα παιδιά σας τότε θα βγείτε κι εσείς απ' τα κλουβιά σας
*Αλλοι κρύβονται πίσω από κουκούλες και άλλοι πίσω από οφ σορ εταιρείες
*Εμπρός λαέ στο δρόμο των αγώνων, ΚΑΤΩ η κυβέρνηση των δολοφόνων
*Σταματήστε να κοιτάτε και βγείτε στους δρόμους (από την κατάληψη στην ΕΡΤ)
*Και οι πέτρες εξοστρακίζονται
*Αφήστε τα ποτά και βγείτε στα στενά (από πορεία σε Γκάζι-Ψυρρή)
*Παίζετε με τους φόβους μας και το μέλλον μας. Αν ξεπεράσουμε τους φόβους μας δεν έχουμε όρια
*Πόλη που καίγεται, λουλούδι που ανθίζει
*Από την ατομική επανάκτηση και τη συλλογική απαλλοτρίωση στη γενικευμένη λεηλασία
*Σε κάθε γωνιά υπάρχει αστυνομία, η χούντα δεν σταμάτησε το '73
*Θέλουμε να μάθουμε, θέλουμε να ζήσουμε, θέλουμε να μπορούμε να ονειρευόμαστε
*Merry ChristMAT
*Merry crisis and a happy new Fear
*Τα Χριστούγεννα αναβάλλονται, έχουμε εξέγερση
*Στάχτη και Burberry (στο ομώνυμο κατάστημα)
*Αθώος, μάγκας και πιτσιρικάς, θα μπορούσε να είναι ένας από μας
*Τα πλούτη τους είναι το αίμα μας
*Αλέξη μη φοβάσαι, είμαστε μαζί σου, αυτό το κωλοκράτος θα πέσει προς τιμή σου
*Με μια συγνώμη δεν σταματούν οι φόνοι
*Στο δρόμο, στο δρόμο, θα σπάσουμε τον τρόμο
*Ρεβεγιόν στα οδοφράγματα
*Το θέατρό σας αρνούμαστε να παίξουμε, φτου ξελεφτερία (σπουδαστές δραματικών σχολών)
*Απενεργοποιήστε τα κινητά σας, ενεργοποιήστε τη συνείδησή σας (από παρέμβαση-κατάληψη του Εθνικού Θεάτρου)
*Δεν παζαρεύουμε μια μίζερη ζωή, τίποτα λιγότερο από τα πάντα
*Κουμής-Κανελλοπούλου μας οδηγούν και αυτοί στους δρόμους θα δικαιωθούν

Συνθήματα γραμμένα σε τοίχους του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης:
*Εσείς μιλάτε για κέρδη και ζημιές, εμείς για ανθρώπινες ζωές
*Μισό δισ. οι ζημιές; Σιγά, 28 δώσανε στις τράπεζες αλλά κανείς δεν τους είπε αλήτες
*Σπέρνεις καταπίεση, θερίζεις φωτιά
*Πάνω στην εθνική ενότητα χτίζεται η κοινωνική εκμετάλλευση
*Μη βλέπετε ειδήσεις, η αλήθεια βρίσκεται στους δρόμους
*Το κράτος παρακράτησε
*Εδώ πατάς, εκεί ματάς
*Προπαγάνδα είναι να βαφτίζεις τους εξεγερμένους «αλήτες κουκουλοφόρους» και τους χρυσαυγίτες «αγανακτισμένους πολίτες»
*Δημόσια δωρεάν χημεία
*Τα οδοφράγματα κλείνουν δρόμους αλλά ανοίγουν περάσματα
*Η εξέγερση ή θα είναι γιορτή ή τίποτα

( από την "Ελευθεροτυπία")

Ωδή στην αγένεια

Αφιερωμένο,
στην κυράτσα που μπαίνει μπροστά σου στη ουρά και αν της πεις και τίποτα σου απαντά αφοπλιστικά «ε, δεν σας είδα (!)» και αμέσως μετά συμπληρώνει παρεξηγημένη κοιτώντας σε με απέραντη περιφρόνηση «ε καλά με τέτοιες σαχλαμάρες θα ασχολούμαστε, ποιος είναι πρώτος ποιος δεύτερος, τσ-τσ»

στον ηλίθιο μάστορα που σου υπόσχεται καθημερινά πως θα έρθει να φτιάξει το πρόβλημα και ποτέ δεν εμφανίζεται αλλά δεν μπαίνει και στον κόπο να σε ειδοποιήσει από πριν ότι δεν θα σου κάνει την τιμή να έρθει. Συνήθως εξοργισμένος τον παίρνεις τηλέφωνο να δεις τι απέγινε και ακούς την ευγενική απάντηση « α, τελικά δε θα μπορέσω ούτε σήμερα, πνίγομαι..» φράση που ακούγεται λίγο ειρωνική αφού εσύ πνίγεσαι κυριολεκτικά στα σκατά που έχουν πλημμυρίσει το μπάνιο σου!

στους οδηγούς που ενώ συνειδητά παραβιάζουν το ΣΤΟΠ αρχίζουν να κορνάρουν και να σε μπινελικώνουν που τόλμησες να τηρήσεις την προτεραιότητά σου και μπαίνουν σφήνα στο φανάρι που εσύ περιμένεις κανα 10λεπτο στωικά για να κλείσουν στη συνέχεια διπλοπαρκάροντας το ρεύμα κυκλοφορίας δημιουργώντας κυκλοφοριακό χάος

στον αχώνευτο συνάδελφο που θεωρεί μαγκιά του( και παραδόξως θεωρείται και από πολλούς άλλους μάγκας και πρότυπο προς μίμηση) να πατήσει πάνω στο κουφάρι σου προκειμένου να περάσει ζάχαρη στη δουλειά φορτώνοντας πάνω σου και τις δικές του υποχρεώσεις ενώ ο ίδιος ασχολείται επαγγελματικά με το «γλείψιμο» του αφεντικού και φυσικά παίρνει τον ίδιο μισθό με εσένα το κορόιδο.

στον κάθε υπαλληλίσκο, εκπρόσωπο συνήθως του κράτους που νομίζει πως είναι ο Θεός και μπορεί να σε ορίζει, ο οποίος δε χάνει την ευκαιρία να σε τρελάνει στα καψόνια, σε τρέχει πάνω κάτω , δεξιά αριστερά να μαζέψεις χαρτιά και υπογραφές( πάλι καλά να λέμε που καταργήθηκε το κάπνισμα γιατί και γόπινγκ θα μας έβαζαν να κάνουμε). Και όταν επιτέλους τελειώσεις ( αν τελειώσεις) και έρχεται εκείνη η μαγική στιγμή που ακούς τον εκτυπωτή να δουλεύει για να πάρεις το μαγικό έγγραφο σου λέει ευγενικά επειδή βαριέται να κουνηθεί από την καρέκλα του.. «μπορείτε να μου φέρετε το έγγραφο από τον εκτυπωτή;»


στον φίλο ή σύντροφο που ενώ θα μπορούσε να σου έχει πει από την αρχή πόσο τεράστιος μαλάκας είναι και να σε γλυτώσει από χαμένο χρόνο και απογοήτευση, παρόλα αυτά σε αφήνει να το ανακαλύψεις μόνος σου πιστεύοντας ότι είσαι και τυχερός «που έχεις γύρω σου τέτοιους ανθρώπους» ενώ στην πραγματικότητα δεν έχεις καταλάβει πόσο μαλάκας είσαι που δεν κατάλαβες πόσο μαλάκας είναι…

όχιιιιιιι

Είδα και εγώ το βιντεάκι που κυκλοφόρησε στη σελίδα του Σταύρου Θεοδωράκη με τον Μουζουράκη να μιλάει για την εθνική γιορτή του ΟΧΙ και τη σημαία…
Εντάξει, εντόπισα αλήθειες , μικρές υπερβολές, γέλασα και τέλος.
Απογοητεύτηκα όταν τον είδα να δηλώνει μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε το εν λόγω βιντεάκι ότι ούτε καν δικά του λόγια ήταν αλλά μετάφραση από δε θυμάμαι ποιον και «όλοι Χριστιανοί Ορδόθοξοι και Έλληνες είμαστε κλπ» γιατί πίστευα ότι στη βασική τους ιδέα τον αντιπροσώπευαν τα όσα είπε…
Τώρα μαθαίνω ότι ο καλλιτέχνης που ούτως ή άλλως με έχει ξενερώσει με τη διχασμένη του προσωπικότητα δέχτηκε επίθεση από μέλη της Χρυσής Αυγής οπότε νιώθω ότι πάλι πρέπει να πάρω το μέρος του…. Πφφ βαρέθηκα! Βαρέθηκα να βλέπω δήθεν άτομα που οι απόψεις τους γίνονται λάστιχο προκειμένου να να συμβαδίζουν με την εικόνα του ασυμβίβαστου καλλιτέχνη που όμως θέλει και να είναι αποδεκτός από όλους….
Και πότε στο διάολο καταλήξαμε η διαφωνία μας να διώκεται με σπρέι ξύλα και λοστούς από τους ανεγκέφαλους και επικίνδυνους Χρυσαυγίτες; ( και να μην μας ενοχλεί κιόλας;;)

Περιμένοντας του βαρβάρους...

10 μοναδούλες διαφορά τσίμπησε το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές…
Κάτι η αγανάκτηση του κόσμου που πραγματικά δίνει αγώνα για να επιβιώσει, κάτι τα ατελείωτα σκάνδαλα της πρώην κυβέρνησης, κάτι η αλαζονεία των δεξιών , ο Γιωργάκης έστειλε σπίτι του τον Κωστάκη να αφοσιωθεί στο PRO
Μέχρι και εγώ πιάνω μερικές φορές τον εαυτό μου να τσιμπάει και να σκέφτεται : «ρε μπας και;…. μπορεί κάτι να αλλάξει……, πρώτα ο πολίτης…., μπορεί το κοινωνικό κράτος να αναγεννηθεί από τις στάχτες του…., κάποιος επιτέλους θα προσπαθήσει να νοικοκυρέψει το μπουρδέλο που ζούμε κλπ κλπ….»
Και ύστερα ξυπνάω από το λήθαργο και με πιο καθαρή σκέψη καλοσυλλογίζομαι πως ο καπιταλισμός είναι αμείλικτος ( εκτός αν ανήκεις στο κεφάλαιο) και θυμάμαι πως το ΠΑΣΟΚ το έχω ξαναδεί στην εξουσία,
θυμάμαι και τότε χαμηλούς μισθούς,
θυμάμαι και τότε ανεργία,
θυμάμαι αντεργατικές ρυθμίσεις,
θυμάμαι και τότε σκάνδαλα, μίζες, ρουσφετολογία,
θυμάμαι επίσης δακρυγόνα και ξύλο σε πορείες με τη σφραγίδα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη(!),
θυμάμαι ράντζα σε νοσοκομεία, φακελάκια σε γιατρούς, αναμονές για εξετάσεις και χειρουργεία,
θυμάμαι πολλές αποτυχημένες και αντιδραστικές εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις….

Γι΄αυτό και αυτές τις μέρες μου έρχεται συνέχεια στο μυαλό το ποίημα του Καβάφη:

-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
-Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.
-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες•
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια•
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα•
και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.
-Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα•
κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.
-Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

δε ζούμε για να σ' ακούμε ( πια)

Δε θυμάμαι με πολλές λεπτομέρειες την πρώτη συναυλία που παρακολούθησα, στο γήπεδο Ατρομήτου, κάπου στα τέλη των 80’ς , θυμάμαι όμως το πόσο όμορφα ένιωσα, θυμάμαι που γυρνούσαμε σπίτι με τα πόδια και σιγοτραγουδούσαμε ενθουσιασμένοι.
Πριν από μερικές μέρες ξαναβρέθηκα σε συναυλία που έδωσε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου , ο πρώτος καλλιτέχνης που είδα ποτέ live, τότε στον Ατρόμητο. Εντάξει στο μεσοδιάστημα έχω παρακολουθήσει σπουδαίες συναυλίες και έχω δει και τον Βασιλάκη αρκετές φορές αλλά δε ξέρω γιατί, αυτή η τελευταία συναυλία με έκανε να επαναφέρω στη μνήμη μου εκείνη την πρώτη φορά και εκείνη την εποχή γενικότερα..
Τότε οι συναυλίες του πραγματοποιούνταν σε γήπεδα , γεμάτα κόσμο που στριμωχνόταν κάτω από τη σκηνή και όχι όπως τώρα, σε θέατρα που το ΄80 ήταν ακόμη νταμάρια και με τον κόσμο να στριμώχνεται να βρει κανα καθισματάκι για να κάτσει.
Τότε που το κοινό του αποτελούσαν κυρίως 15χρονοι και όχι 15χρονοί με τους γονείς τους που η μόνη τους «αγωνιστική»- ροκ διάθεση είναι να υποβάλουν τα σέβη τους μια στο τόσο στον αγαπημένο τραγουδιστή των νεανικών τους χρόνων.
Τότε που η συναυλίες ήταν υπόθεση one man show που τραγουδούσε επί σκηνής 2 και 2.30 ώρες και όχι όπως έχουν καταντήσει τώρα, με τη συμμετοχή καμιά 15αριά καλλιτεχνών και το πρώτο όνομα να παίζει βίαια καμιά ώρα…
Τότε που τα τραγούδια δεν τα άκουγες μόνο αλλά τα σκεφτόσουν κιόλας, γιατί είχαν κάτι ουσιαστικό να πουν και όχι όπως τώρα, που με τους στίχους τους οδηγούν το εγκεφαλογράφημα σε ευθεία γραμμή..
Τότε που ο κόσμος ντυνόταν σαν να πήγαινε σε μάχη, με μαύρα μακό τα μάρτινς και τις βέρμαχτ και όχι όπως τώρα που προετοιμάζεται σαν να πρόκειται να πάει στα καλλιστεία με μαλλί κομμωτηρίου και 12ποντα τακούνια(!!)
O tempora o mores θα μου πείτε και μάλλον δίκαιο θα έχετε αλλά εγώ προτιμώ να έχω ως ανάμνηση τις συναυλίες εκείνης της εποχής γι’ αυτό και δε νομίζω ότι θα ξαναδώ τον Παπακωνσταντίνου live. Βέβαια οφείλω να ομολογήσω πως υπάρχει κάτι που μένει αναλλοίωτο όλα αυτά τα χρόνια και αυτό είναι η υπέροχη φωνή του…

Happy thoughts

Χαρούμενες σκέψεις τώρα που τελειώνει το καλοκαίρι..

Επιτέλους πήραμε σοβαρά μέτρα ( για την ακρίβεια καυτά!) για την προστασία του περιβάλλοντος. Κάψαμε ό,τι μπορούσαμε και έτσι δε θα ανησυχούμε στο μέλλον μήπως συμβεί κάτι δυσάρεστο. Τέλεια!

Ο Θ. Ηλιόπουλος με την αμέριστη στήριξη του κοινωνικού μας κράτους, έκανε το όνειρό του πραγματικότητα! Ο ίδιος με μια απλή απεργία πείνας κατάφερε να χάσει τα περιττά κιλά ενώ ταυτόχρονα το κράτος κατάφερε να χάσει την αξιοπρέπεια του.

Ό,τι μπορεί κάνει το κράτος μας σε συνεργασία με τους γλυκούς μας εργοδότες για να βοηθήσει όσους «δεν τα καταφέρνουν καλά στη δουλειά». Ευέλικτα ωράρια ( 60-65 ώρες δουλειάς- μόλις!), σπαρτιάτικος μισθός για να έρθουν σε επαφή με το αρχαιοελληνικό πνεύμα, extreme sports( δηλ. κανένας κανόνας ασφαλείας για να ανεβαίνει η αδρεναλίνη). Παρόλες τις γενναιότατες παροχές μερικοί «άχρηστοι» πάλι δεν τα κατάφεραν. Κάποιοι καχύποπτοι και καλά ονομάζουν αυτή την αχρηστία εργατικά ατυχήματα, αίσχος!

Φέτος το καλοκαίρι ιδιαίτερη φροντίδα έδειξε το κράτος μας και στους μετανάστες. Επειδή αφουγκράστηκε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τους «πίεσε» να πάνε διακοπές. Όποιοι αρνούνταν με τη βία τους έσπρωχνε σε τουριστικά λεωφορεία ( μπλε, με κάγκελα) και τους μετέφερε δωρεάν σε άγνωστους ( εντελώς άγνωστους όμως) εξωτικούς προορισμούς..

Το κράτος κατάλαβε ότι είμαι σπάταλη και κάνει ότι μπορεί για να με βοηθήσει…ο μισθός μου φτάνει μόνο για το δάνειο και τους λογαριασμούς… ουφ! Ευτυχώς, γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να ξοδέψω χρήματα σε άχρηστα πράγματα όπως τροφή, ρούχα, θέατρο, βόλτες με φίλους κλπ .

Επειδή βαρέθηκα την επικοινωνία μέσω τηλεφώνου, μεηλ, μσν, facebook, twitter, my space, hi5 κλπ, κατουρήθηκα από τη χαρά μου όταν κάποιος προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί μου με παλιό, παραδοσιακό τρόπο, μέσω ΕΛΤΑ! Η εφορία μου έστειλε γράμμα , κάτι για ΕΤΑΚ μου έλεγε…. μάλλον θέλει να αλληλογραφούμε, να γνωριστούμε καλύτερα, χμχμ ….ίδωμεν..

Επιστρέψαμε όλοι στην πόλη και είμαι πολύ χαρούμενη! Όχι πια άδειοι δρόμοι, όχι πια παρκάρισμα στο κέντρο. Τώρα επιτέλους μπορείς να κάνεις γνωριμίες στους μονίμως μποτιλιαρισμένους δρόμους ανταλλάσσοντας χριστοπαναγίτσες και μετά από τη δουλειά κάνεις και τη γυμναστική σου, καθώς το αυτοκίνητο το παρκάρεις κανα μισάωρο από το σπίτι σου. ( και τουλάχιστον μετά από ένα μισάωρο αναζήτησης) Χλιδή!!

Αχ, τι καλά! Επιτέλους τελειώνουν οι διακοπές και αρχίζει η δουλειά! ( θερμόμετρο γρήγορα και τηλέφωνο κάποιος στον ψυχίατρο!)

Matrix.....

Μα είναι δυνατόν να καίγεται το σύμπαν και τα κανάλια να δείχνουν παιδικά και αποτυχημένα σήριαλ της προηγούμενης δεκαετίας;;;
Αλλά έτσι είναι… ότι δεν το βλέπω δεν υπάρχει.. η πραγματικότητα και η αλήθεια έχουν καταντήσει έννοιες που τις αντιλαμβανόμαστε μονάχα με την (τηλε)όραση μας και καθόλου με τη σκέψη μας! Νιώθω σαν να παίζω στο Matrix…παγιδευμένη σε εικονική πραγματικότητα!
Έτσι , τι καλά, είμαστε όλοι ευτυχισμένοι….
Ο χώρος για το ΧΥΤΑ αποψιλώθηκε από τα ενοχλητικά δεντράκια, κανείς δε θα παραπονεθεί ξανά πως ο ΧΥΤΑ θα προκαλέσει οικολογική καταστροφή ( αφού έχουν ήδη καεί όλα),
το κράτος περίλυπο μες στην ευτυχία του καθώς «η φωτιά ήταν πάνω από τις δυνάμεις μας , οι καιρικές συνθήκες δε μας επέτρεψαν να αντιμετωπίσουμε την πυρκαγιά….» ,
και εμείς βλέποντας από τον καναπέ στο τηλεοπτικό παράθυρο τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη χαιρόμαστε που φέτος δεν έχουμε τόσες φωτιές «όπως άλλα χρόνια» παρόλο που στο κανονικό παράθυρο ο ουρανός φαίνεται γκρίζος…

Η νόσος των υποχείριων

Το καλοκαίρι φεύγει, ο πανικός έρχεται…
Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την πιθανότητα να εξελιχθούν δυσμενώς τα πράγματα στο μέλλον, αυτή η κινδυνολογία και ο πανικός που καλλιεργείται έχει αρχίσει να μου τη δίνει στα ήδη ταραγμένα νεύρα μου!
Εντάξει, το σχέδιο είναι απλό και αποτελεσματικό: σπέρνουμε τον πανικό για τη γρίπη στον όχλο των ηλιθίων και σε συνδυασμό με την υπεύθυνη και αντικειμενική πληροφόρηση από τις παραλίες της Μυκόνου κρατάμε το πλήθος σε συνεχή φόβο και καταστολή κάθε εγκεφαλικής λειτουργίας!
Έτσι ενώ ο αλλόφρων πολίτης τρέχει στα φαρμακεία να αγοράσει μάσκες παρόλο που οι Απόκριες είναι μακρυά , παραβλέπει το γεγονός ότι σε λίγο δε θα μπορεί ούτε να επισκεφτεί τον γιατρό, καθώς τα ταμεία καταρρέουν και αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες των εργαζομένων.
Αμφιβάλλω δε, αν έχει ενημερωθεί για τις συνεχόμενες βίαιες επιθέσεις από τους χοίρους της αστυνομίας σε βάρος των μεταναστών. Αλλά μπαααα…. Σε λίγο θα πιστεύουμε πως η μόνη εκδήλωση βίας στη χώρα είναι η επίθεση από τσούχτρα στην Ψαρού.
Και ενώ «πόλεμος» έχει ξεσπάσει στα τηλεοπτικά παράθυρα για την ακριβή ημερομηνία έναρξης του εμβολιασμού σχεδόν κανένας δε δίνει την ίδια σημασία στις αντεργατικές αλλαγές στα βαρέα και ανθυγιεινά ή στην ανακοίνωση νέου, μειωμένου μισθολογίου για τους Δημόσιους υπαλλήλους από το 2010.
Άσε που ,δυστυχώς, τείνω να πιστέψω ότι περισσότερο συντάραξε το πανελλήνιο η είδηση πως η σύζυγος του μπουμπούκου θα παρουσιάζει τον «πρωινό καφέ» παρά ότι δόθηκαν άδειες λειτουργίας σε ιδιωτικά κολλέγια με ό,τι δυσάρεστο σημαίνει αυτό για τη Δημόσια εκπαίδευση.
Καλό είναι να μετράμε κρούσματα γρίπης, κουτιά με ταμιφλού, τα εκατομμύρια που θα τσεπώσουν οι φαρμακοβιομηχανίες κλπ, αλλά ας μετρήσουμε και τους πολιτικούς που έχουν καταχραστεί το δημόσιο χρήμα, ας μάθουμε και τα ποσοστά ανεργίας, ας μάθουμε και τον αριθμό των απολύσεων που συμβαίνουν καθημερινά και οδηγούν τον κόσμο σε απόγνωση, ας μετρήσουμε και πόσοι μετανάστες έχουν πεθάνει από «αυτοτραυματισμό» , ας μετρήσουμε και τους νεκρούς από εργατικά ατυχήματα .
Τέλος για δυνατούς λύτες , ας προσπαθήσουμε να λύσουμε μαθηματικά προβλήματα του τύπου πως μπορεί να ζήσει κάποιος με 700 ευρώ ή πως τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο όταν όλοι οι εργαζόμενοι πληρώνουν κανονικά τις εισφορές τους…..
Βέβαια μερικά προβλήματα δε λύνονται με τα μαθηματικά αλλά με τους αγώνες……


Για τη γρίπη των χοίρων:
www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=2009-05-03&s=ios-kyriakhs

Mind the gap, please

Επιστροφή στα πάτρια εδάφη μετά από 7ημερο ταξιδάκι στο London.
Απωθημένο χρόνων η Αγγλική πρωτεύουσα για μένα αλλά δυστυχώς η άθλια σχέση μου με τα φτερωτά πλάσματα-μηχανήματα του Σατανά με κρατούσε far away ( το έχω το αγγλικό εε;;;;)
Βαριέμαι να κάτσω να σας γράφω αναλυτικά που πήγα και τι είδα… μπλα μπλα, θέλω όμως να επισημάνω τι μου έκανε θετική εντύπωση στην πόλη και τι με χάλασε ( χμχμχμχ, δεν υπάρχουν και πολλά που δεν μου άρεσαν!!)
Καταρχάς εμένα ως άτομο , μου ταιριάζουν οι ρυθμοί της καθημερινότητας τους. Γενικά τους είδα χαλαρούς, μετά τη δουλειά γεμίζουν τις παμπ για να πιουν τις pint τους ( 1 pint= 800ml μπύρα) . Τα θέατρά τους αρχίζουν νωρίς , 7.30 το απόγευμα, ότι πρέπει για τον πολύπαθο εργαζόμενο, τα οποία παρεμπιπτόντως είναι γεμάτα με κόσμο και κατά τις 11 , όταν τελειώνει το αλκοόλ από τις παμπ (οι περισσότεροι) αρχίζουν να μαζεύονται σπίτια τους….
Οι ίδιοι οι Άγγλοι ( νηφάλιοι) είναι ιδιαίτερα ευγενικοί και πάντα πρόθυμοι να σε βοηθήσουν. Μου άρεσε που στο δρόμο έβλεπες ομοφυλοφιλικά ζευγάρια να περπατάνε χέρι-χέρι χωρίς να γυρίζει κανείς να τους κοιτάξει περίεργα. Άσε που τρελαίνομαι και για την προφορά τους… μούρλια!!!!
Παρόλο που το Λονδίνο είναι τεράστιο, ακόμη κι αν είσαι πανηλίθιος και δεν έχεις έρθει ποτέ μούρη με μούρη με μετρό και επιπλέον μπερδεύεις τα κόκκινα λεωφορεία τους με οχήματα της πυροσβεστικής, είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο, να χαθείς στην πόλη. Πέρα από το ότι έχουν πολύ ικανοποιητικό σύστημα μεταφορών ( πάρα πολλά λεωφορεία, μετρό σχεδόν κάθε λεπτό) υπάρχει και πολύ καλή ενημέρωση του επιβατικού κοινού. Σε κάθε στάση λεωφορείου υπάρχει πίνακας που δείχνει όλα τα λεωφορεία που περνούν από εκεί κοντά , τον προορισμό τους και τις ενδιάμεσες στάσεις, ενώ στο μετρό ( που σημειωτέον είναι δαιδαλώδες) υπάρχουν συνεχώς πίνακες με τις διαδρομές καθώς και βοηθητικές πινακίδες για να αλλάξεις γραμμή ( και είναι πολλές οι γραμμές Άρη…)
Τα καλύτερα μουσεία της πόλης , το Βρετανικό , η Εθνική πινακοθήκη, το Natural History Museum κλπ είναι ΔΩΡΕΑΝ!!! Για όλους!!!! Επίσης ( λόγω επαγγελματικής διαστροφής) πρόσεξα και με ικανοποίησε πως τα μουσεία ήταν γεμάτα από εκπαιδευτικές εκδομές μαθητών . Οι ομάδες αυτές ήταν ολιγομελείς ( το πολύ 15-20 άτομα)όχι σαν εμάς που πάμε 150 παιδιά μαζί σε ένα μουσείο και τα αμολάμε και ότι κατάλαβε ο καθένας κατάλαβε….. και αφού τελείωναν την επίσκεψη στο μουσείο, απολάμβαναν και τον εξωτερικό χώρο καθήμενοι στα γρασίδια και τα παγκάκια για ξεκούραση….
Το Λονδίνο είναι συνολικά μια πολύ όμορφη πόλη με κτίρια που έχουν απομείνει από τον 16ο αιώνα αλλά που παντρεύονται και με σύγχρονα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα. Προσωπικά μου αρέσει η αρχιτεκτονική τους , τα ενωμένα στη σειρά σπίτια με τούβλο, ειδικά στις γειτονιές έξω από το κέντρο. Η αγαπημένη μου ασχολία στο London ήταν just walking around… ( έχω και αγγλική accent, κρίμα που δεν μπορείτε να την ακούσετε)
Τέλος μου φάνηκε ( 7 μέρες έμεινα όλες κι όλες) εναρμονισμένα πολυπολιτισμικό. Πολλές διαφορετικές εθνότες πλήρως ενσωματωμένες στην ζωή της μητρόπολης… οι μοναδικοί που στα δικά μου μάτια φαίνονταν παράταιροι στην πολύχρωμη εικόνα ήταν οι τύποι με τα μαύρα κοστούμια που έχουν σφηκοφωλιά στην περιοχή City. Μιλάμε για πολύ κοστούμι όμως!!!
Άντε να πω και κανα αρνητικούλι….
Η πόλη δε μου φάνηκε αρκετά καθαρή…. Μάλλον προς το βρώμικη δηλαδή… οι κάδοι απορριμμάτων ήταν δυσεύρετοι στο δρόμο ενώ στο μετρό ( εντάξει κατανοώ ότι είναι παμπάλαιο) επικρατεί μια ψιλομπίχλα και δυσωδία που συνδυάζεται με ΦΟΒΕΡΗ πολυκοσμία
Δυστυχώς εκτός από την ίδια την πόλη και οι συμπαθείς Άγγλοι μου φάνηκαν ψιλοβρωμιάρηδες, για να το θέσω κομψά. Δεν μου κάνει εντύπωση που η γρίπη έχει τόσα πολλά κρούσματα στη χώρα, εντύπωση μου κάνει που δεν έχει ξεσπάσει ακόμη επιδημία ηπατίτιδας ….. Είδα με τα υπέροχα ματάκια μου μέσα στο συρμό του μετρό καθωσπρέπει κυρία να πατάει με γυμνά(!) πόδια στο πάτωμα του βαγονιού προκειμένου να αλλάξει τα παπούτσια της . Και δεν νομίζω ότι πήγε μετά στο σπίτι να βουτήξει τα πόδια της σε χλωρίνη……
Αυτό που με χάλασε πιο πολύ στο Λονδίνο δεν είχε σχέση με το Λονδίνο αλλά με γεγονότα που έμαθα ότι συνέβησαν στην πατρίδα μου!
Διάβασα για διάφορες επιχειρήσεις «σκούπα» της αστυνομίας εις βάρος μεταναστών που ούτως ή άλλως είναι απαράδεκτες, αυτή όμως που εξόργισε πιο πολύ είναι η επιχείρηση που φαίνεται να έστησε η Χρυσή Αυγή με την ανοχή ( αν όχι και την βοήθεια ) της αστυνομίας στην πλατεία Αττικής με το συγκλονιστικό επιχείρημα πως οι πλατείες ανήκουν στους Έλληνες και άλλες τέτοιες μπούρδες! Και εδώ κολλά για όλους εμάς που θέλουμε η προοδευτική σκέψη να καθορίζει την ύπαρξή μας το « mind the gap».
mind the gap στον εγκέφαλο των θερμοκέφαλων μισαλλόδοξων φασιστοειδών.

"Στο άδειο μου πακέτο....."

Έφτασε η 1η Ιουλίου και μαζί με τις πρώτες άδειες ξεκινά και η απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους. ( μάλλον δηλαδή- γιατί στο Ελλάντα ζούμε!)
Με μεγάλη «θλίψη» παρατηρώ ότι ενώ όλοι σχολιάζουν τις επιπτώσεις που θα έχει η απαγόρευση στους καταστηματάρχες κανείς δεν κάνει λόγο ούτε για τις παράπλευρες συνέπειες σε διάφορους εμπορικούς κλάδους ούτε για τις αλλαγές που θα επιφέρει στην καθημερινότητα μας!

Αν υποθέσουμε ότι τα νέα μέτρα θα έχουν ως αποτέλεσμα την μείωση των καπνιστών…….

Κανείς δε φαίνεται να έχει σκεφτεί τους κατασκευαστές αναπτήρων και σπίρτων που θα βγουν άρον -άρον στην ανεργία, καθώς οι μόνοι καταναλωτές που θα δείχνουν το ίδιο πάθος με τους (πρώην) καπνιστές για τα προϊόντα τους θα είναι οι εμπρηστές!
Τα ίδια και χειρότερα θα πάθουν οι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο κατασκευής ταμπακέρων και τασακίων. Χιλιάδες άνθρωποι θα χάσουν τις δουλειές τους , τα συμπαθή αυτά αντικείμενα θα καταλήξουν μουσειακά εκθέματα και οι γενιές που έπονται θα πιστεύουν ότι η λέξη «τασάκι» σημαίνει ευχαριστώ στα γιαπωνέζικα!

Τι να πουν και οι παραγωγοί καφέ; Μεγάλο το χτύπημα θα δεχτεί και αυτή η οικονομική δραστηριότητα. Ποιος θα πίνει πια καφέ, αν δεν μπορεί να τον απολαύσει παρέα με κανα- δυο τσιγαράκια; ( η πακετάκια). Ο Λουμίδης ήδη εθεάθη στον ΟΑΕΔ να ρωτάει πόσα ένσημα χρειάζονται για το επίδομα ανεργίας!
Ακόμη και οι τσίχλες θα πωλούνται πια μόνο κατόπιν παραγγελίας καθώς δε θα υπάρχει ανάγκη για μαζική παραγωγή! Δε θα είναι πια απαραίτητες για να διώξουν την κακοσμία του τσιγάρου και ούτε θα χρησιμεύουν στους απανταχού έφηβους ως όπλο συγκάλυψης της βλαβερής τους συνήθειας!
Στις καθημερινές μας δραστηριότητες πάλι, καταστροφικές θα είναι οι συνέπειες στον τομέα του φλερτ. Σίγουρες ατάκες όπως « μπορείς να με ανάψεις;» «μήπως σου βρίσκεται ένα τσιγάρο» κλπ που αποτελούσαν το έναυσμα για ένα αποδοτικό φλερτ περνάνε στην αχρηστία και έτσι ολόκληρη η ανθρωπότητα καταδικάζεται σε απόλυτη μοναξιά! ( και μονογαμία!)

Βέβαια, για να μην είμαι άδικη θα υπάρχουν και θετικά αποτελέσματα σε κάποιους κλάδους!

Η βιομηχανία του θεάματος μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτές τις αλλαγές και να παράγει τραγούδια- ταινίες που θα έχουν ως κύριο θέμα το τσιγάρο, τους καπνιστές, τις παλιές καλές μέρες που δεν ίσχυε η απαγόρευση κλπ κλπ. Οι απανταχού στερημένοι θα πνίγουν με αυτόν τον τρόπο τον καημό τους και θα εκτονώνονται, ενώ τραγούδια όπως το « Άναψε το τσιγάρο» ή το « Have a cigar» θα ξαναγίνουν σουξέ! ( πιθανόν- μακριά από δω- να τα διασκευάσει ο Καρράς!!! Και τα δύο!!!!!!)
Χρυσές δουλειές, τέλος, θα κάνουν οι δικηγόροι! Ραγδαία θα είναι η αύξηση των διαζυγίων αφού χωρίς τσιγάρο δύσκολα θα μπορείς να συγκρατείς τα νεύρα σου και να ανέχεσαι για πολύ το έτερον ήμισυ!
Μεγάλη φυσικά θα είναι και η αύξηση της εγκληματικότητας αφού θα τριγυρνάνε στον δρόμο διάφοροι «θολωμένοι» χαρμανιασμένοι τύποι που η απαγόρευση τους έχει κάνει τα νεύρα τσαντάλια!!!!
Κόλαση θα γίνει, Κόλαση!

( κομμένο το έχω το τσιγαράκι εδώ και χρόνια, ακόμη μου λείπει όμως. Γι’ αυτό και νιώθω ατελείωτη συμπόνια για τους καπνιστές!)

new blogger

Άλλη μια άχρηστη blogger μόλις αφίχθη! Δε θέλω εκδηλώσεις υπέρμετρου ενθουσιασμού και υστερίας!
Καλώς σας βρήκα!