Happy thoughts

Χαρούμενες σκέψεις τώρα που τελειώνει το καλοκαίρι..

Επιτέλους πήραμε σοβαρά μέτρα ( για την ακρίβεια καυτά!) για την προστασία του περιβάλλοντος. Κάψαμε ό,τι μπορούσαμε και έτσι δε θα ανησυχούμε στο μέλλον μήπως συμβεί κάτι δυσάρεστο. Τέλεια!

Ο Θ. Ηλιόπουλος με την αμέριστη στήριξη του κοινωνικού μας κράτους, έκανε το όνειρό του πραγματικότητα! Ο ίδιος με μια απλή απεργία πείνας κατάφερε να χάσει τα περιττά κιλά ενώ ταυτόχρονα το κράτος κατάφερε να χάσει την αξιοπρέπεια του.

Ό,τι μπορεί κάνει το κράτος μας σε συνεργασία με τους γλυκούς μας εργοδότες για να βοηθήσει όσους «δεν τα καταφέρνουν καλά στη δουλειά». Ευέλικτα ωράρια ( 60-65 ώρες δουλειάς- μόλις!), σπαρτιάτικος μισθός για να έρθουν σε επαφή με το αρχαιοελληνικό πνεύμα, extreme sports( δηλ. κανένας κανόνας ασφαλείας για να ανεβαίνει η αδρεναλίνη). Παρόλες τις γενναιότατες παροχές μερικοί «άχρηστοι» πάλι δεν τα κατάφεραν. Κάποιοι καχύποπτοι και καλά ονομάζουν αυτή την αχρηστία εργατικά ατυχήματα, αίσχος!

Φέτος το καλοκαίρι ιδιαίτερη φροντίδα έδειξε το κράτος μας και στους μετανάστες. Επειδή αφουγκράστηκε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τους «πίεσε» να πάνε διακοπές. Όποιοι αρνούνταν με τη βία τους έσπρωχνε σε τουριστικά λεωφορεία ( μπλε, με κάγκελα) και τους μετέφερε δωρεάν σε άγνωστους ( εντελώς άγνωστους όμως) εξωτικούς προορισμούς..

Το κράτος κατάλαβε ότι είμαι σπάταλη και κάνει ότι μπορεί για να με βοηθήσει…ο μισθός μου φτάνει μόνο για το δάνειο και τους λογαριασμούς… ουφ! Ευτυχώς, γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να ξοδέψω χρήματα σε άχρηστα πράγματα όπως τροφή, ρούχα, θέατρο, βόλτες με φίλους κλπ .

Επειδή βαρέθηκα την επικοινωνία μέσω τηλεφώνου, μεηλ, μσν, facebook, twitter, my space, hi5 κλπ, κατουρήθηκα από τη χαρά μου όταν κάποιος προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί μου με παλιό, παραδοσιακό τρόπο, μέσω ΕΛΤΑ! Η εφορία μου έστειλε γράμμα , κάτι για ΕΤΑΚ μου έλεγε…. μάλλον θέλει να αλληλογραφούμε, να γνωριστούμε καλύτερα, χμχμ ….ίδωμεν..

Επιστρέψαμε όλοι στην πόλη και είμαι πολύ χαρούμενη! Όχι πια άδειοι δρόμοι, όχι πια παρκάρισμα στο κέντρο. Τώρα επιτέλους μπορείς να κάνεις γνωριμίες στους μονίμως μποτιλιαρισμένους δρόμους ανταλλάσσοντας χριστοπαναγίτσες και μετά από τη δουλειά κάνεις και τη γυμναστική σου, καθώς το αυτοκίνητο το παρκάρεις κανα μισάωρο από το σπίτι σου. ( και τουλάχιστον μετά από ένα μισάωρο αναζήτησης) Χλιδή!!

Αχ, τι καλά! Επιτέλους τελειώνουν οι διακοπές και αρχίζει η δουλειά! ( θερμόμετρο γρήγορα και τηλέφωνο κάποιος στον ψυχίατρο!)