Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

δε ζούμε για να σ' ακούμε ( πια)

Δε θυμάμαι με πολλές λεπτομέρειες την πρώτη συναυλία που παρακολούθησα, στο γήπεδο Ατρομήτου, κάπου στα τέλη των 80’ς , θυμάμαι όμως το πόσο όμορφα ένιωσα, θυμάμαι που γυρνούσαμε σπίτι με τα πόδια και σιγοτραγουδούσαμε ενθουσιασμένοι.
Πριν από μερικές μέρες ξαναβρέθηκα σε συναυλία που έδωσε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου , ο πρώτος καλλιτέχνης που είδα ποτέ live, τότε στον Ατρόμητο. Εντάξει στο μεσοδιάστημα έχω παρακολουθήσει σπουδαίες συναυλίες και έχω δει και τον Βασιλάκη αρκετές φορές αλλά δε ξέρω γιατί, αυτή η τελευταία συναυλία με έκανε να επαναφέρω στη μνήμη μου εκείνη την πρώτη φορά και εκείνη την εποχή γενικότερα..
Τότε οι συναυλίες του πραγματοποιούνταν σε γήπεδα , γεμάτα κόσμο που στριμωχνόταν κάτω από τη σκηνή και όχι όπως τώρα, σε θέατρα που το ΄80 ήταν ακόμη νταμάρια και με τον κόσμο να στριμώχνεται να βρει κανα καθισματάκι για να κάτσει.
Τότε που το κοινό του αποτελούσαν κυρίως 15χρονοι και όχι 15χρονοί με τους γονείς τους που η μόνη τους «αγωνιστική»- ροκ διάθεση είναι να υποβάλουν τα σέβη τους μια στο τόσο στον αγαπημένο τραγουδιστή των νεανικών τους χρόνων.
Τότε που η συναυλίες ήταν υπόθεση one man show που τραγουδούσε επί σκηνής 2 και 2.30 ώρες και όχι όπως έχουν καταντήσει τώρα, με τη συμμετοχή καμιά 15αριά καλλιτεχνών και το πρώτο όνομα να παίζει βίαια καμιά ώρα…
Τότε που τα τραγούδια δεν τα άκουγες μόνο αλλά τα σκεφτόσουν κιόλας, γιατί είχαν κάτι ουσιαστικό να πουν και όχι όπως τώρα, που με τους στίχους τους οδηγούν το εγκεφαλογράφημα σε ευθεία γραμμή..
Τότε που ο κόσμος ντυνόταν σαν να πήγαινε σε μάχη, με μαύρα μακό τα μάρτινς και τις βέρμαχτ και όχι όπως τώρα που προετοιμάζεται σαν να πρόκειται να πάει στα καλλιστεία με μαλλί κομμωτηρίου και 12ποντα τακούνια(!!)
O tempora o mores θα μου πείτε και μάλλον δίκαιο θα έχετε αλλά εγώ προτιμώ να έχω ως ανάμνηση τις συναυλίες εκείνης της εποχής γι’ αυτό και δε νομίζω ότι θα ξαναδώ τον Παπακωνσταντίνου live. Βέβαια οφείλω να ομολογήσω πως υπάρχει κάτι που μένει αναλλοίωτο όλα αυτά τα χρόνια και αυτό είναι η υπέροχη φωνή του…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου