όχιιιιιιι

Είδα και εγώ το βιντεάκι που κυκλοφόρησε στη σελίδα του Σταύρου Θεοδωράκη με τον Μουζουράκη να μιλάει για την εθνική γιορτή του ΟΧΙ και τη σημαία…
Εντάξει, εντόπισα αλήθειες , μικρές υπερβολές, γέλασα και τέλος.
Απογοητεύτηκα όταν τον είδα να δηλώνει μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε το εν λόγω βιντεάκι ότι ούτε καν δικά του λόγια ήταν αλλά μετάφραση από δε θυμάμαι ποιον και «όλοι Χριστιανοί Ορδόθοξοι και Έλληνες είμαστε κλπ» γιατί πίστευα ότι στη βασική τους ιδέα τον αντιπροσώπευαν τα όσα είπε…
Τώρα μαθαίνω ότι ο καλλιτέχνης που ούτως ή άλλως με έχει ξενερώσει με τη διχασμένη του προσωπικότητα δέχτηκε επίθεση από μέλη της Χρυσής Αυγής οπότε νιώθω ότι πάλι πρέπει να πάρω το μέρος του…. Πφφ βαρέθηκα! Βαρέθηκα να βλέπω δήθεν άτομα που οι απόψεις τους γίνονται λάστιχο προκειμένου να να συμβαδίζουν με την εικόνα του ασυμβίβαστου καλλιτέχνη που όμως θέλει και να είναι αποδεκτός από όλους….
Και πότε στο διάολο καταλήξαμε η διαφωνία μας να διώκεται με σπρέι ξύλα και λοστούς από τους ανεγκέφαλους και επικίνδυνους Χρυσαυγίτες; ( και να μην μας ενοχλεί κιόλας;;)

Περιμένοντας του βαρβάρους...

10 μοναδούλες διαφορά τσίμπησε το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές…
Κάτι η αγανάκτηση του κόσμου που πραγματικά δίνει αγώνα για να επιβιώσει, κάτι τα ατελείωτα σκάνδαλα της πρώην κυβέρνησης, κάτι η αλαζονεία των δεξιών , ο Γιωργάκης έστειλε σπίτι του τον Κωστάκη να αφοσιωθεί στο PRO
Μέχρι και εγώ πιάνω μερικές φορές τον εαυτό μου να τσιμπάει και να σκέφτεται : «ρε μπας και;…. μπορεί κάτι να αλλάξει……, πρώτα ο πολίτης…., μπορεί το κοινωνικό κράτος να αναγεννηθεί από τις στάχτες του…., κάποιος επιτέλους θα προσπαθήσει να νοικοκυρέψει το μπουρδέλο που ζούμε κλπ κλπ….»
Και ύστερα ξυπνάω από το λήθαργο και με πιο καθαρή σκέψη καλοσυλλογίζομαι πως ο καπιταλισμός είναι αμείλικτος ( εκτός αν ανήκεις στο κεφάλαιο) και θυμάμαι πως το ΠΑΣΟΚ το έχω ξαναδεί στην εξουσία,
θυμάμαι και τότε χαμηλούς μισθούς,
θυμάμαι και τότε ανεργία,
θυμάμαι αντεργατικές ρυθμίσεις,
θυμάμαι και τότε σκάνδαλα, μίζες, ρουσφετολογία,
θυμάμαι επίσης δακρυγόνα και ξύλο σε πορείες με τη σφραγίδα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη(!),
θυμάμαι ράντζα σε νοσοκομεία, φακελάκια σε γιατρούς, αναμονές για εξετάσεις και χειρουργεία,
θυμάμαι πολλές αποτυχημένες και αντιδραστικές εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις….

Γι΄αυτό και αυτές τις μέρες μου έρχεται συνέχεια στο μυαλό το ποίημα του Καβάφη:

-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
-Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.
-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες•
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια•
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα•
και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.
-Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα•
κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.
-Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης